Zabezpieczenie

Do zainicjowania postępowania zabezpieczającego dochodzi jeszcze na etapie sporu sądowego.  W wielu przypadkach czynności zmierzające do zabezpieczenia majątku obowiązanego przez Komornika przesądzają o szansach odzyskania należności. Obowiązany może bowiem licząc się z możliwością przegrania sprawy sądowej próbować wyzbyć się swojego majątku. W takim przypadku wszczęcie postępowania pozwala uchronić interes Uprawnionego. Celem postępowania jest w szczególności zapewnienie wykonania orzeczenia sądowego w postępowaniu egzekucyjnym lub tymczasowe zaspokojenie roszczeń Uprawnionego np. w sprawach o alimenty. Oznacza to, że komornik dokonuje zabezpieczenia należności przysługującej  Uprawnionemu w ten sposób, że przekazuje zajęte środki na rachunek depozytowy sądu. W zakresie zajętych ruchomości nie jest zaś uprawniony do odebrania dozoru.  Wyjątkiem od zasady jest zaspokojenie uprawnionego co może nastąpić wyłącznie w postępowaniach alimentacyjnych. Postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia roszczeń, wydane na posiedzeniu niejawnym jest doręczane obowiązanemu przez komornika, który powinien doręczyć je przy pierwszej czynności egzekucyjnej. Wcześniejsze doręczenie mogłoby bowiem doprowadzić do ukrycia majątku przez obowiązanego. Komornik sądowy dokonuje zabezpieczenia roszczeń poprzez: zajęcie ruchomości, wynagrodzenia za prace, wierzytelności z rachunku bankowego albo innej wierzytelności lub innego prawa majątkowego. Zabezpieczenie roszczeń ustaje:

1. gdy osiągnięto zamierzony cel
2. nastąpił upadek zabezpieczenia (ustanie z mocy prawa)
3. uchylenie zabezpieczenia przez Sąd